Drop vertical jump test

De drop vertical jump test is een test waar de explosieve kracht of sprongkracht getest wordt, waarbij de persoon die de test uitvoert van een box afspringt, door de knieën zakt bij het landen, en daar gelijk op volgend zo hoog mogelijk probeert te springen. Deze test kan worden ingezet vanaf 6 maanden en kan gebruikt worden om voorste kruisband letsel risico tot op zekere hoogte in kaart te brengen. De uitkomst van de test kan makkelijk beïnvloed worden door de positie van het lichaam tijdens het afstappen en het landen voor de sprong, wat de sprong hoogte kan beïnvloeden.

Naast de spronghoogte en andere variabelen wordt ook gelet op de volgende punten tijdens het uitvoeren van de vertical drop jump test; het naar binnen vallen van de knie tijdens het contact maken met de grond, de piek van het naar buiten vallen (abductie) en buiging (flexie) van de knieën, de piek in kracht van de grondreactie-kracht en knieverplaatsing naar binnen (mediaal). Vaak wordt er zijn binnen een praktijk om deze variabelen in kaart te brengen gebruik gemaakt van videobeelden. Dit wordt gebruikt om een kwaliteitsanalyse te maken van de drop vertical jump test. Sprongkracht en grondcontacttijden zijn met duurdere apparatuur te meten, wat niet in elke praktijk beschikbaar zal zijn.

Uit onderzoek blijkt dat alleen de knieverplaatsing naar binnen tijdens de landing van de drop vertical jump test geassocieerd kan worden met verhoogd risico voor voorste kruisband letsel. Voor mensen zonder eerder voorste kruisband letsel waren deze variabelen allemaal niet in relatie met verhoogd risico op kruisband letsel. Deze test op zichzelf kan dus geen harde uitspraak doen wat de kans is op voorste kruisband letsel tijdens of na de revalidatie.